Historie F.E.N.

Op 20 juni 1970, vond te Essen (Duitsland) de officiele oprichtingsvergadering plaats van de Federatie Europese Narren (afgekort F.E.N.).
Voordien, en dit sedert 1968 werden er tussen Duitse, Nederlandse en Belgische carnavalsverenigingen reeds contacten gelegd, met de bedoeling een Europees gerichte carnavalsorganisatie op te richten.
In 1969 werden door de reeds gelegde contacten, de belangen zo groot, daardoor wijzigde de naam van D.E.K.V. naar B.E.K.V. (Bund Europaisch Karnevals-Verband e.V.).
Datzelfde jaar vond ook het eerste contact plaats tussen B.E.K.V. en de Freundenkreis Europaischer Narrenzunfte e.V.(afgekort F.E.N.).

Laatstgenoemde organisatie bestond reeds in het zuiden van het toenmalige West-Duitsland.
Na een eerste verkennend gesprek tussen de organisaties, bleek dat er hen in feite niets meer in de weg stond om tot een fusie over te gaan. Allen streefden immers dezelfde principes na, en toen reeds Europees.

De leiding van de nieuwe Federatie Europese Narren werd sedert haar oprichtingsvergadering in 1970 waargenomen door het zogenaamde Internationaal-Praesidium,
onder het eerste voorzitterschap van de Heer Walter KLANERT (Duitsland).

Op toerbeurt word het Internationaal-Praesidium door een der drie landen waargenomen.
Sedertdien heeft F.E.N. zich zowel in Duitsland, Nederland en Belgie vrij sterk ontwikkeld.
Voor de definitieve contacten met Wallonie moet gewacht worden tot in 1976.
In de loop van de maand augustus 1978, werd ter gelegenheid van een

Buitengewone Algemene Vergadering te Leuven besloten F.E.N.-Belgie op te splitsen

in F.E.N.-Vlaanderen en F.E.N.-Wallonie.
Deze beslising werd genomen nadat een delegatie van F.E.N.-Belgie, ontvangen werd op het Ministerie van Nederlandse Cultuur. Belgie werd op cultureel vlak geregionaliseerd.
F.E.N.-Vlaanderen en F.E.N.-Wallonie kregen nieuwe besturen en afzonderlijke statuten.
F.E.N.-Vlaanderen kende, naast Nederland ondertussen op zich een zeer sterke groei.
Het aantal aangesloten verenigingen was, en we schrijven 1979, opgelopen tot rond en zelfs boven de 100.
Er drong zich zowel in Belgie als ook in Nederland, de wens tot een nieuwe gespreide organisatie op, hetgeen uiteindelijk de aanzet werd, naar provinciaal en /of regionaal gestructureerde afdelingen.
Elke provinciale-regio afdeling werd dus, een ondergeschikte afdeling van de F.E.N landelijke organisaties.

FEN Belgie maakte binnen hun organisatie naast een raad van bestuur, provinciale besturen.
Nederland maakte een vergelijkbare vorm, maar noemden het hoogste bestuursdeel het Dagelijks bestuur en in de gewesten Regiobesturen.
Zij waren dan in eerste aanzet, ook als voorbeeld voor de organisatievorm, die naar men dacht het beste aansloot bij de Europese samenwerking tussen de verschillende organisaties.
De eerste gedachte was om de regio's te koppelen aan de provinciegrenzen, door de relatief kleine provincies in Nederland is gekozen voor een meer gewestvorm, waarin Nederland in 6 regio's werd opgedeeld met een eigen regiobestuur t.w. Regio Midden, Noord, Oost, Zuid, West en Zuid-West.